Wellington naar Picton

Voordat we het weten is het twee uur geweest en moeten we gaan rijden. We willen naar Wellington omdat we 2 mei met de ferry naar het zuider eiland willen. Na een tijdje trekken we aan de rem en zetten de stoeltjes buiten in het zonnetje om te picknicken.

Het weer is wat miezerig geworden. Anja vindt het landschap op dat van Gaasterland lijken. Glooiend met loofbomen en bonte koeien. Je kan zien dat het hier herfst is wat we zien bomen met verkleurde of zelfs zonder bladeren. We tanken in Waikanae. Het wordt al donker. We komen door een stadje, als ik me niet vergis Paraparaumu waar we een grote supermarkt is. Aangezien de voorraad al aardig slinkt, besluiten we wat extra proviand in te slaan. We bestellen twee dikke pizza’s bij de pizzahut en rijden met bolle buiken verder.

De door Anja uitgezochte camping, i.v.m. het hebben van wireless internet Holiday Harcourt, bevindt zich 25min boven Wellington in de plaats Lower Hutt. Later bleek did Upper Hutt te zijn. Ach ja, lower of upper wat maakt het uit? Nou, toch wel een half uurtje zoeken! Met wat navraag en de kaart op schoot komen we om 9uur op de plaats van bestemming. De eigenaars komen net terug dus we kunnen direct inchecken. Het slechte nieuws is dat het wireless internet “broken” is. We staan op een soort parkeerplaats, met nog twee gasten. De voorzieningen zijn netjes en Elvis galmt in de toilet gebouwen. Bas en Tessa hebben zich wederom prima gedragen maar hebben nog wat energie over. Ze gaan dus pas laat slapen.

Dinsdag, 1 mei. De dag van de arbeid (voor de kids)! Het heeft vanacht geregend. Gelukkig schijnt de zon de camper binnen, als we de gordijntjes laat open trekken. Na een stevig ontbijt gaan we ons weer over de boeken buigen. Bas begint met zijn favourite onderdeel: rekenen. We gebruiken les 10 als toets. Na wat gezamenlijk werk, laat ik hem een behoorlijke hoeveelheid sommen maken. Hij krijgt 45min. In de tussentijd ga ik naar de office om internet access te regelen. De eigenaar was “not amused” dat we nog niet uitgechecked waren, toen ik zei dat we komende nacht niet bleven. Ik gaf aan dat we best een extra nacht wilden betalen. Hij wilde deed echter niet. Hij bedoelde aan te geven dat we hem beter van te voren konden inlichten over onze late uitcheck plannen. De uitcheck tijd is namelijk 10uur, terwijl het inmiddels na 12uur was. Na een goed gesprek was de lucht geklaard en ik kon ik de netwerk kabel van de camping PC aan m’n notebook pluggen. Even de mail checken, de blogs bijwerken en eens kijken hoe de financien er bij staan m.b.v. internet bankieren.

Anja heeft nog wat meeltjes gestuurd en vond de blog reacties van Melinda en Lies erg lief. Anneke is onze lieve en trouwe sms vriendin. We kunnen vaak smakelijk lachen over haar sms-jes. Helaas had ze slechts een paar koninginnedag roddels. Dit jaar zaten er ook geen kerels achter haar aan. Mark, gefeliciteerd met de overwinning op lemster voetbal toernooi!

Inmiddels heeft Bas bijna alle sommen af. Hij is 1uur en 10min. bezig geweest. De resultaten waren goed, maar hij heeft nog wat problemen met het omzetten van breuken naar komma getallen.

Na te hebben afgerekend gaan we naar Wellington. We vinden Wellington allemaal erg tof. Het is een leuke mix van klassiek en moderne architectuur en de mensen zijn erg expressief en relaxed. Je ziet meest vreemde outfits, kapsels etc. We zien enkele straat artiesten, waaronder mensen die de doedelzak en saxafoon bespelen. Er zijn ook veel aziatisch invloeden en mensen. Het stikt er van de leuke gezellige en trendy tentjes met of zonder terras die goed worden bezocht. Kortom een stad die bruist. Als we parkeren zien we een mooie Alfa Spider staan. Bas en Tes willen graag met de bolide op de foto. Wel spooky dat Anja net de afgelopen nacht een vreemde droom had waarin zij o.a. met Bas in zwarte Alfa Spider reed!

Wellington

We zijn op zoek naar een wind- en waterdicht jack voor mij, omdat ik m’n fleece jack kwijt ben. Kan ik eindelijk ook zo’n gaaf jack als Anja’s North Face kopen P-)! We kopen het boek “Indonesia” van Lonely Planet. We hebben niet zoveel vertrouwen in een reis door het (oude) malaysia deel van Borneo in verband met de toeristische en de lokale vakantie drukte. We hebben ook nog geen reactie gehad op een parc lodge reservering in Kota Kinabulu. De vluchten naar KK pakken ook duurder uit en een aantal lokale sites zijn ook zo traag als dikke .... door een trechter. We willen ons daarom orienteren op een alternatief: het indonesia deel van Borneo.

We drinken ergens wat en gaan later wat eten in een aziatisch tentje. Thaise soep en delicious beef en maleisische beef noodles. Erg lekker. De kinderen aten zelfs garnalen en konden lekker worstelen met de stokjes. Momentje, lekker iTunes nummer van Moby, even knallen met de koptelefoon op. Op weg naar de parkeerplaats kwamen we een stel acrobaten op skate-boards tegen, die hun kunsten vertoonden op een plek met allerlei skate schansen/banen. Het was er gezellig druk. Men dronk een biertje en knalde zo nu en dan hard tegen de stenen grond. Bas en Tes waren behoorlijk onder de indruk en volgens hun waren dit cool-e gasten/dude-s. Check this!

Na achten kwamen we aan op Capital Gateway Motor Lodge. Achter de receptie stond, volgens Anja, een (van de weinige) chagerijnig mens. We parkeren op een asfalt parkeer terrein. Er staan ongeveer 15 campers. De camping is op slechts 5min van de interisland ferries verwijderd. Wij hebben een ferry reserving voor morgen om 14.15uur. De kinderen zijn weer behoorlijk hyper. Ze schrijven nog wat in hun dagboekjes en lezen nog voor uit een leesboek. Ze slapen pas na 22uur. Morgen willen we om 7uur opstaan. Ik blader nog even door het boek over Indonesia. Het ziet er erg interessant uit.

Woensdag, 2 mei. De wekker gaat om 7uur en we springen uit bed. Het heeft afgelopen nacht behoorlijk gehoosd. Anja heeft pijn over haar hele lichaam en moppert wat. Ik heb behoorlijk liggen hoesten. De douche werd helaas niet warm, dus ik ben uit ellende maar onder de steen koude douche gesprongen. Dat was even schrikken op de vroege ochtend. Als ik de douche uit ga, zie ik op een groot pamflet staan dat er op een knopje moet worden gedrukt om warm water te krijgen @#$%^&*(! Anja was iets wakkerder en heeft dus lekker warm gedouched. Na het ontbijt nog even een uurtje aan de studie en iets na tienen reden we naar het centrum van Wellington. Daar hebben we een jack voor mij gekocht. Na 6 van die outdoor winkeltjes te hebben bekeken, is het uiteindelijk een Columbia softshell geworden. Een soort lichtgewicht fleece jack wat tegen de regen kan, maar ook ademt. Een must voor het zuider eiland. Na een bakkie bij Starbuck’s moesten we alweer naar de ferry.

Van Interislander

We kwamen anderhalf uur voor vertrek aan in de haven. Het door ons afgedrukt reisdocument/boeking werd gescanned en we konden zo in de rij (E) gaan staan. Nog een paar school taakjes en toen konden we de Interislander “Aratere” oprijden. We zochten een tafeltje uit waar de kinderen hun taakjes konden doen. Om 14.15 vertrokken we. Het waaide flink hard dus we moesten ons goed vasthouden als we even bij de railing stonden te kijken. De boot was niet super modern en was redelijk gevuld met mensen. Voorin speelde een man op een gitaar, waar we het laatste half uur naar hebben geluisterd en waar we ook wat heb gedronken. De man stelde allerlei vragen aan Bas en Tes, waarop ze geen antwoord hadden. Na de gitaar virtuoos te hebben uitgelegd dat ze uit Nederland kwamen en geen engels spraken, begreep hij waarom hij in een monoloog bleef steken. Hij bleek later naast onze camper geparkeerd te staan. Aardige, maar beetje vreemde kerel.

De kinderen kregen een papieren bouwpakket van de ferry die ze in elkaar hebben gezet. Land in zicht! Een soort noorse kust doemde op, maar het schip moest nog een aardige tijd langs rotskusten (soort fjorden) navigeren voordat we om 17.10 in Picton aankwamen. Het was nog een aardig en pittig stuk door bergachtig terrein rijden voordat we in Nelson aankwamen en de camper op de camping Tahuna Beach tot stilstand konden brengen. Onderweg hebben we onze belofte aan de kinderen ingelost door bij KFC te gaan snacken. De camping heeft WiFi access. Morgen maar weer even aan het internet gaan hangen. Tessa zegt dat ze haar familie en vriendinnetjes mist. Bas zegt dat hij daar minder last van heeft alhoewel hij graag even op z’n crossfietsje had willen stunten. Tijd voor een tukkie.