Pohara naar Nelson

Dinsdag 8 mei. Het is een heldere nacht geweest. Als we naar de douche lopen zien we een strak blauwe lucht en voelen de zon branden. Het is nog wel fris. We beginnen vroeg met de taakjes. We zitten buiten aan de picknick tafels. Bas en ik werken het hele programma taal/rekenen/spelling/lezen af. Tussendoor jeuk ik me suf aan m’n benen en voeten, dankzij de sandflies. Bas heeft vandaag moeite om de concentratie te bewaren, met name tijdens rekenen. Ik probeer de stof af te wisselen en in blokken te werken van 45min met 10min pauze. Om 1 uur stopen we en lopen naar de Penguin. Deze is dicht. Ondanks het mooie weer checken we toch maar uit. We rijden naar de Cousteau boot. Helaas weer geen koffie want het apparaat is defect. Dan maar naar Takaka. We strijken neer op een klein terrasje bij de Wholemeal en bestellen elk een heerlijk hapje uit een behoorlijk assortiment. We bladeren door wat life style magazines en doen wat ideeen op. Quality time.

We zitten nog met het probleem van de rechter voorband. Deze is in een halve dag al behoorlijk leeg gelopen. Bij de BP gaan we weer vullen. De druk is nog maar 30psi terwijl dit 65 moet zijn. Omdat we door de bergen moeten rijden bel ik met KEA of we wellicht de reparatie kunnen laten uitvoeren door een niet firestone dealer in Takaka. Ze vinden het geen probleem. We rijden de camper bij de bandenspecialist op de brug. Hij geeft aan dat we het dorpje wel even kunnen in gaan en dat hij over een half uur klaar is en dat het 20 a 25NZ$ gaat kosten. De kinderen gaan spelen in de speeltuin. Dan bekijken we wat winkeltjes en lopen terug naar de werkplaats. De man is nog bezig. Er blijkt een gaat in de velg te zitten. Hij heeft het wiel al vervangen door het reserve wiel. Hij heeft KEA al ingelicht en verzoekt mij nog even met KEA te bellen. De vriendelijk dame van de KEA helpdesk verteld ons dat zij de schade gaan betalen omdat, de oorzaak buiten onze schuld is ontstaan. We maken een afspraak dat we donderdag in Kaikoura een nieuwe velg krijgen.

We vertrekken naar Nelson. Het uitzicht vanuit de bergen is ver en mooi. Minder mooi is het slingeren, waardoor de kids weer beroerd worden. Tessa gooit haar maag weer leeg in een plastic zak van de supermarkt. Eerst maar even stoppen om een luchtje te scheppen. Nog geen minuut later vraagt ze of ze een doosje rozijnen mag eten. In Nelson rijden we langs te visboer aan de haven. Het is een komen en gaan van mensen. Er hangen mooie foto’s van Sorento en de Almalfi kust waar we toevallig twee jaar geleden op vakantie zijn geweest. Was zeker een toppertje. We bestellen drie snappers met chips en tartare saus. Op de vis poster zoeken we de vissen nog even op die hier verkocht worden. De bestelde vis wordt orgineel in grote vellen bruin papier ingepakt. We peuzelen de vangst in de camper op. Van de enorme berg patat blijft zeker de helft over. We spoelen de vis weg met take away latte.

We rijden naar de bekende camping waar we ons verder installeren. Het is verdomd koud, dus de kachel staat al snel te loeien. We hoorden op de radio dat we temperaturen van 14-16 graden kunnen verwachten. We zien een heldere sterre hemel en luisteren naar de melding van een bijzonder waargenomen verschijnsel: een ster die zich tijdens het sterfproces tot een supernova heeft ontwikkeld en gedurende zeventig dagen licht heeft uitgestraald wat vijf keer intensiever was dan ooit gemeten. Wij zien helaas niets.
Morgen willen we naar Kaikoura rijden waar we misschien walvissen kunnen zien.