Oamaru

Dan gaan we door naar Oamaru waar we gaan overnachten. We komen precies op tijd voor de pinguins. Deze komen tegen het invallen van de avond aan wal. We rijden naar het bushi beach scenic reserve waar zich een kolonie yellow eyed pinquins bevindt. We staan ongeveer 100m boven het strand bij een uitkijkpost. Al na een paar minuten zien we enkele pinquins het strand op lopen. Wat een timing. Bas en Tessa lachen om de manier waarop ze lopen. Het begint donkder te worden. We zullen bijna weggaan, als we opeens op enige meters afstand een pinquin zien staan! Deze kleine donder van 70cm is helemaal de steile rotswand opgeklauterd! Hij gooit zijn hoofd in zijn nek en begint lawaai te maken. Zijn soortgenoten beneden beantwoorden de schreeuw. Dan zien we nog een paar pinquins van dicht bij. Ongelofelijk.

Terug op de camping spelen Bas en Tessa nog even met enkele NZ kinderen. Het jongetje heet Brandon en woont in Auckland. Tijdens de spaghetti vertellen ze enthousiast over belevenissen en hoe ze met elkaar in het engels hebben gesproken.

Maandag 21 mei. Als de kinderen klaar zijn met douchen willen ze weer met Brandon spelen. Brandon is helaas vertrokken, dus gaan ze maar met z’n tweetjes op de trampoline springen. De kinderen hebben vandaag een makkie met de taakjes. Ze zijn snel klaar en maken geen fouten. We drinken wat in restaurant Woolstore. De naamt zegt het al, het was vroeger een wol pakhuis. We wandelen nog wat door de straatjes, waaronder de Harbour Street. Er staan mooie Victoriaanse gebouwen. We bezoeken een limestone atelier van Ian Andersen (uniquecarvings@paradise.net.nz). Ian is een aardige kunstenaar die ons van alles verteld over zijn werk en gemaakte objecten. Zijn voorkeur stijl is contemperary art. Hij laat zich o.a. inspireren door de engelse kunstenaar Henry Moore. Ian laat ons enkele voorbeelden van Moore’s creaties uit een boek zien. Hij kan op maat object maken en verschepen. Een voorbeeld van maximaal 20kg inclusief verzending naar NL kost ongeveer 500Euro. Hij verteld ook dat alle panden in Oamaru van limestone zijn gebouwd.

Van Oamaru

Verderop bekijken we een autentieke whiskey store, the Barrel House (www.nzmaltwhisky.co.nz). Een japanse dame vertelt ons over de whiskey en laat de barrels en flessen zien en ruiken. Het oudste vat is 20jaar oud. We babbelen nog wat over onze vakantie en hoe ze vanuit Japan naar NZ is gekomen. We rijden de 1 weer op. Onderweg zien we grote rookpluimen en stukken land die in vuur in vlam staan. Het is warm (20C) en droog. We vragen ons af hoe de brandhaarden ontstaan zijn. We pauzeren in het stadje Tiamaru. We lopen daar door het centrum en kijken uit over Caroline Bay. We eten een broodje en gaan weer verder.

We rijden om 19uur de Top10 camping bij Akaroa op. Het laatste uur was pittig rijden i.v.m. de hoogteverschillen, scherpe bochten en de duisternis. Anja heeft het zweet in de handen. Gelukkig heeft niemand overgegeven. We hebben trek, maar de neus wordt opgehaald voor de chili con carne, het enige wat we nog aan boord hebben. We rijden daarom het oud franse dorpje in op zoek naar een restaurant. We worden door een man L’hotel binnengehaald. Het is een grapjas die bijna drie jaar in Belgie heeft gewerkt. We bestellen gegrilde zalm, salami pizza en twee kinder hamburger menu’s. Het smaakt erg goed. De grapjas haalt constant grappen uit en heeft het gemunt op Bas. Bas moet zijn bord leeg eten en wordt een “hardcase” genoemt. Bas ligt in een stuip van het lachen als hem gevraagd wordt of hij de rekening wil betalen. Ik blader in een architectuur magazine Trends waar een aantal hele mooie design restaurants/clubs staan, waaronder Zouk en Sevenatenine in KL, Liquidity in Christchurch en Gari sushi bar in Syndey. Wellicht kunnen we daar later nog een kijkje nemen.