Zaterdag 28 Juli. Na het gebruikelijke ochtend ritueel gaan we op de fiets naar de kledingzaakjes Dong Duong. Ik pas het kostuum en het overhemd. Het single breasted jasje van 100% super 130 wol met 3 knopen en een enkele splitt ziet er redelijk uit, maar moet hier en daar nog wat worden aangepast. Hetzelfde geldt voor de broek zonder bandplooi, die bij de taille wat moet worden ingenomen. Het katoenen overhemd met 5% zijde en met cutaway collar en french cuff, heeft een vlek in de linker manchet en het voorpand waar de knoopjes zitten, golft wat. Ze gaan het aanpassen. Ik vraag of ze een extra broek willen maken en bestel nog een blauw effen super 150 wollen kostuum met Italiaanse design kenmerken, zoals een wat langer jasje tot op m’n nagelriem, iets meer getailleerd, geen split en 4 knoopjes inclusief knoopsgaten op de mouwen.
Ik heb me gisteren wat verdiept in kostuums en designs. De volgende site is wel handig: http://home.hetnet.nl/~pris01/etiquette.htm. Anja en Tessa gaan naar de Khoa Shop om hun 100% zijden jurkjes en jasje met geborduurde bloemen te passen. Ook hier zijn nog wat aanpassingen nodig en Anja bestelt er nog een broek bij. Morgen ochtend kunnen we het resultaat bekijken. We kopen nog wat dingetjes in de winkeltjes. ’S Avonds gaan we weer in het Hal Cafe eten. De bezoekers worden nog opgeschrikt door een dolle kakkerlak. Bas pakt hem. Het beest lijkt dood, maar als hij op de grond ligt komt er weer beweging in. In het donker rijden we op de fiets weer terug naar het hotel.
Zondag 31 Juli. We kopen een zwarte Kipling tas waar we de gekochte spullen als handbagage in kunnen vervoeren. We gaan rijden voor de zoveelste keer op de fiets naar het centrum om de kleding te passen en te pinnen. Het zit allemaal al wat beter, maar perfectionistisch als we zijn, vragen we om nog wat aanpassingen. Een tweede zakje op Anja’s broek is helaas niet meer mogelijk vanwegde de te beperkte tijd. Tegen 1 uur checken we uit Phu Thinh II. We stallen de koffers en rijden terug naar Hoi An om onze kleding op te halen. We eten en drinken nog wat bij Doa Tien, waar de bediening even op Tes en Bas past en ze rietjes vlechten leren. Dan gaan we als de brandweer terug. We zijn laat, waardoor de taxi op volle snelheid naar het treinstation moet rijden. We overdrijven onze vertrektijd met 15 minuten om er zeker van te zijn dat we op tijd zijn.
We laten de kaartjes zien als de deur naar het perron open gaat. We lopen over het spoor naar coupe 11 van de trein. De TN7 ziet er niet bepaald uit als de TGV afbeelding op de ticket. De trein zit stikvol lokalen. Onze compartiment is klein en we moeten het delen met 2 Vietnameese mannen. De kinderen gaan op de bovenste twee softbeds liggen, waar ze een tijdje kattekwaad uithalen. Na een paar uurtjes worden we verwend met een lokaal diner met rijst, soep, groente, tofu en water. Er wordt weinig gegeten, maar het drinken heeft grote aftrek, aangezien we al een tijdje niets hebben gehad. We bestellen nog wat blikjes fris, bier, mais en yoghurt bij. Als het donker wordt gaan we de bedjes opmaken. We gaan er in liggen en lezen wat.
Onze buren vouwen zich op om samen een bedje te kunnen delen. De ventilator gaat dan weer aan en dan weer uit, omdat het op de bovenste bedden te koud en op de onderste te warm is. We doen de deur op slot en het licht uit. We kunnen de volle maan zien door het raam met daarvoor een metalen hekwerk om de ruit te beschermen tegen stenen gooiende kinderen. Úiteindelijk vallen we in slaap en denderen we met een slakke gangetje van nog geen 50km per uur naar onze eindbestemming.
No comments:
Post a Comment