Halong Bay

Maandag 23 Juli. Vandaag gaan we naar Halong Bay, een Unesco wereldmonument. Eerst rustig ontbijten, uitcheken, de tassen stallen en dan worden we opgehaald met een Mercedes busje. Fong heet ons hartelijk welkom en verteld ons alvast wat over het programma van vandaag. We halen nog wat mensen op en rijden dan richting Halong Bay. Halverwege stoppen we bij een sociale werkplaats waar mensen met een handicap allerlei mooie dingen, zoals schilderijn, etsen en borduursels maken. We drinken wat en gaan dan verder met het busje. In de haven stappen we uit. Na een tijdje mogen we de Santa Maria op. Het is een mooie jonk, precies zoals afgebeeld in de folder. Het enige wat ontbreekt zijn de gehezen zeilen. We gaan naar het zonnedek waar we van het uitzicht over Halong Bay kunnen genieten. Het gebied is veel groter dan we dachten.

Van Halong Bay

We hebben nog een incidentje met de guide, een jonge knul die ons in de kamer bij de moter probeert te krijgen. We hebben van te voren duidelijke afspraken gemaakt dat we vanwege eventueel lawaai, geen kamer bij de moter wilden. Hij vraagt of we sympathie willen hebben voor zijn situatie en wij geven aan dat we verwachten dat gemaakte afspraken worden nagekomen. Hij doet wat moeilijk, maar uiteindelijk krijgen we 2 mooie hutten toegewezen. Nadat we de spullen in de hutten hebben gelegd gaan we lunchen. Het eten is erg goed en uitgebreid. De boot vaart op z’n gemak langs de honderden kleine eilandjes. Dit is nog eens toeren. Na het eten gaan we liggen zonnen in de stoelen op het zonnedek. We maken kennis met de rest van de groep: 2 Malaysians, 2 Catelanen, 2 Fransen, 2 Britten en de 4 Nederlanders Bart, Marieke, Arjan en Desiree. Bart werkt in de IT bij de overheid en studeert bedrijfskunde in de avonduren. Marieke zit in de verpleging en Arjen zijn eigen relatiebemiddelingsburo PartnerSelect. Anja noteert het adres van zijn site om Tiny eventueel van dienst te zijn. Desiree heeft rechten gestudeert en is bezig met haar opleiding tot kandidaat notaris.

Van Halong Bay

Tes en Bas zijn erg blij met de Nederlanders en kletsen de oren van hun hoofd. Bart en Marieke uit Noordwijkerhout zijn ooit naar New Zealand geweest. Ze zijn allemaal een beetje bezig met trouwplannen en kinderen krijgen. Arjan en Desiree lijkt het ook wel wat om later met kinderen op reis te gaan. Het Franse stel heeft 2 kinderen van 4 en 8 jaar thuis gelaten. Ze hebben ook al eens door landen als India, Tibet en Loas gereisd. Ook zij zijn zeer geinteresseerd hoe we een en ander aan hebben gepakt. Zij is lerares en heeft 8 weken vakantie. Als ze terugkomen gaan ze nog 3 weken met de kids op vakantie. Ze geven nog een hotel tip in Hoi An. De 2 Spanjaarden zijn enorme Barca fans. We praten dus een hele tijd over de nederlanders die bij Barce spelen of hebben gespeeld. Volgens hun wordt Koeman of Van Basten over een jaar coach van Barca. Van Gaal mochten ze niet.

Van Halong Bay

We komen bij de Suprise Cave aan. We lopen de trappen omhoog om de grotten in te kunnen. Het is een enorm grote grot met mooie stalagmieten en (hangende) –tieten. De gids verteld ons over de verschillende figuren die in de leisteen formaties te vinden zijn, zoals Bhoeda, een Leeuw en een mannelijk gelachtsdeel. Als we er aan de andere kant weer uitkomen hebben we een prachtig uitzicht over de baai waar onze en enkele andere boten voor anker liggen.

Van Halong Bay

We zien een drijvend dorpje en vele kleine bootjes met handelswaar of een visuitrusting. Ook hier bedekken de vrouwen zich met traditionele hoeden, gezichtsdoeken, lange mouwen en handschoenen om hun huid zo licht mogelijk te houden. We lichten het anker om verderop een verkwikkende duik te maken. Het water is niet helder en groen. De temperatuur is erg lekker. Arjan springt van het zonnedek af om een enorme boerenplons te maken. Helaas was dit volgens de gids de laatste keer. Tes en Bas dobberen op zwembanden. Omdat de gidsen niet hebben leren zwemmen trekken ze een zwemvest aan om toch mee te kunnen doen. Het is een gezellige bedoeling.

Van Halong Bay

Lekker douchen en tijd voor een biertje. De zon is inmiddels ondergegaan. Er staan weinig golven en er waait een licht briejes. We liggen temidden van de verlicht bootjes wat een prachtig gezicht is. We worden voor het diner geroepen en de airco’s worden aangezet. Ook dit is weer toppie geregeld. Na het fruit toetje gaan we met zijn allen zingen op het zonnedek. Elk land moet een liedje zingen. Wij maken ons er met “Altijd is Kort Jakje ziek” vanaf. De Spanjaarden zingen het clublied van Barcelona en we scanderen met zijn allen: “Barca, Barca, Bar...ca”. De Vietnamese liedjes zijn ook grappig om te beluisteren. Dan mogen we naar bed om morgen om 6.45uur op te mogen staan. We stoppen Tes en Bas in bed en blijven nog een tijdje kletsen met de Dutchies onder een half bewolkte sterrenhemel onder het genot van een biertje. Tegen twaalven gaan ook wij onze kooi in. De staff slaapt op matjes in het restaurant gedeelte.

Van Halong Bay

Dinsdag 24 Juli. Om 6.30 worden we wakker van het lawaai van de motor. We blijven nog even liggen en genieten van het uitzicht vanuit onze hut. Om 7.15 schuiven we met zijn allen aan het ontbijt. We krijgen Deense luxe, ananas, banaan, melk, meloensap. Een klein meisje komt langszij om haar schelpen aan te bieden. Bas en ik lopen naar beneden en geven haar een Deense Luxe. Dan wordt het tijd voor actie. Een vrouw met traditionele hoed en gezichtsdoek komt met haar roeibootje een stuk of 10 kayakken brengen. Ze komt amper vooruit. We krijgen medelijden met haar als we werkeloos vanuit de boot staan toe te kijken.

Van Halong Bay

Anja en Tes gaan in een kayak zitten en Bas en ik doen hetzelfde. We beginnen gezamelijk achter de gids aan te peddelen. Bas heeft wel zin in een wedstrijdje. We gaan het Barca en Franse team voorbij. We liggen met de 2 andere Nederlandse stellen voorop. We komen bij een breed stuk met een aardig windje en stroming. We werken ons behoorlijk in het zweet om naar de laguna aan de overkant te roeien. Het Malaysia/gids, het Barca en de Nederlandse teams hebben de oversteek gehaald en komen in het stille binnenwater temidden van hoge rostsen op adem. We genieten van de rust. Het enige wat we horen zijn krekels en onszelf.

Als we door de doorgang kijken, zien we dat de rest nog een heel eind van de laguna verwijderd zijn en een behoorlijk eind met de stroming zijn afgedreven. We kunnen niet goed zien wie in welke boot zit. Bas en ik geloven dat Tes en Anja er nog wel aankomen, aangezien ze wel vaker hebben geroeid. Het duurt echter wel lang. De gids zegt dat het wel goed komt. Hij heeft zijn 2 gidsen in opleiding alleen achtergelaten, terwijl ze nog nooit hebben gekayakt en niet eens kunnen zwemmen. We besluiten dichter naar de ingang van de laguna te roeien om de situatie beter te kunnen inschatten. Eensgezind roeien we terug. Bas en ik gaan voorop en koersen op onze jonk af, terwijl de rest naar de meest afgedreven kayak roeien. We vragen ons af of iedereen straks wel tegen de stroom in terug kan roeien. Wij gaan voor de veilige strategie en willen in geval van nood met de boot de kayakken gaan ophalen. Als we bijna bij de jonk zijn, zien we het Franse stel. We krijgen een sterk vermoeden dat Tes en Anja in de kayak zitten die zover zijn afgedreven, slik!



Aan boord vertelt het Franse stel dat Tes en Anja erg veel moeite hadden om tegen de stroming in te roeien. Ze hebben zich uiteindelijk aan een boei vastgeklamt en aan de Fransen gevraagd of ze de jonk wilden waarschuwen om ze op te halen. De kapitein begreep hun echter niet. Ik probeer vervolgens om de kapitein, die net een tukkie doet, duidelijk te maken dat hij te hulp moet schieten. Bas en ik lopen naar het zonnedek en zien dan tot onze grote verbazing dat de hele groep inclusief Tes en Anja al bijna bij de boot zijn. Anja is total loss en Tessa zwaait vrolijk vanuit de voorste positie. Anja is niet blij, vertelt haar verhaal en krijgt bijval van de rest dat de gids voortaan een betere briefing en begeleiding verzorgt. Eerst maar even bijkomen. We stoppen met kayaken en missen daardoor het kayaken in een grot. Er komt nog een stel aan boord die een overnachting op Cat Ba island hebben gedaan. We lichten het anker en varen terug naar de haven. We checken uit ons kamers en de bemanning begint de kamers op te ruimen en schoon te maken voor de volgende lichting.

Van Halong Bay

Na een ontspannen maar hete terugvaart gaan we om 11.30 uitgebreid lunchen. We wisselen de laaste informatie over verblijfplaatsen, email addressen en blogs aan elkaar uit. De boottocht zit er helaas op. Na een tijdje wachten gaan we met de bus op weg naar Hanoi. We zitten deze keer aardig op elkaar gepakt. Halverwege maken we een pi(t)sstop, waar we een ijsje eten en wat drinken. Anja en ik liggen in een deuk op het Spaanse duo. Ze proberen via de gids Vietnamees de leren. Het Vietnameese zinnetje: “Ik vind je mooi” wordt wel 100 keer herhaald. Eentje is Marketing Director van Nike Europe, maar tot groot plezier van ons, draagt hij een broek van zijn concurrent, Umbro. Hij houdt zich veel bezig met basketball team sponsoring. De ander werkt bij de Bilboa bank. In Hanoi nemen we afscheid van elkaar en lopen met het Franse stel naar de Ma Mai street, terug naar ons hotel. We moeten deze keer alle trappen op om bij onze kamer 502 op de bovenste etage te komen.

Van Halong Bay

We leggen onze rugzakken neer en gaan direct weer naar beneden om bij de buren Pellini een bakkie te doen. Daarna gaan we terug naar de kamer om de blog en mail bij te werken. Gea verteld in haar mail dat ze 6 uren bezig zijn geweest om de blog te lezen. Ongelofelijk. We lezen ook de lange mail van Alke die met haar familie een goede vakantie in Kreta achter de rug heeft en het laaste Slumpen nieuws met ons deelt. Om 8uur gaan we naar Pellini om een pizza te eten. De Aussies zitten er ook weer. Ze zijn nog druk bezig met de voorbereidingen van hun presentatie. Ze geven nog wat tips om te doen.

Van Vietnam