 |
| Lombok Kuta |
Papa en Mama gaan naar de kamer om de spullen in te pakken. Anja gaat naar het strand, de kinderen gaan spelen en ik loop naar het business centre, waar ik sinds lange tijd weer eens toegang tot internet krijg. Het gaat ongelofelijk traag. Ik krijg het net voor elkaar om nieuwe berichten op onze blogs te posten. Foto’s uploaden lukt ook deze keer niet. E-mails downloaden lukt wel. Anja heeft e-mails van Anneke, Melinda, Erika en Agnes gekregen. Zal ze leuk vinden. Rasmussen heeft gisteren met 5min voorsprong, de zwaarste Tour de France Berg etappe in de Alpen gewonnen. Hij rijdt nu in het geel. Prachtige opsteker voor de Rabo ploeg. Na een half uur trek ik de stekker eruit.
Op het strand kletsen we wat met Frits en Willemien Bevers uit Laren. Tessa en Bas spelen met hun kinderen Brechtje en Rinske. Ze zijn al op Bali en Gili Trawagan geweest en blijven tot donderdag in het Novotel. Ze hebben een KLM IBP ticket. De eerste leg naar Osaka is echter met Garuda Airlines, die onlangs door Nederland op de zwarte lijst is gezet. Ze hopen dat ze gewoon kunnen vliegen omdat het in Azie is. Ik geef ze nog wat www tips voor alternatieve vluchten via Tiger Airways, Jetstar en STA Travel. Frits heeft een promotie middelen bedrijf en doet zaken met een Chineese agent. Willemien is stewardes. Anja noemt het lijstje KLM-ers uit Lemmer op, maar ze kent er niemand van. Ze doen beide aan hockey (Nicolet!?) en Frits is dol op voetbal en fietsen.
 |
| Van Lombok Kuta |
We met Papa en Mama onze laatste gezamelijke vakantie lunch doen. We geven ons PADI boek en Bali/Lombok guide mee, zodat wij weer een kilootje lichter zijn. Om 14.55u zwaaien we ze uit als ze met de bus naar het Mataran vliegveld rijden. Over een maand zien we elkaar weer in Nederland. De kinderen snikken nog wat na als we naar het strand lopen. Het is wat bewolkt geworden en we horen zelfs een donderslag. Ik trek mijn sport outfit aan en ga een uurtje hardlopen. Ik loop door Kuta. Het plaatsje stelt weinig voor. Er zijn wat zogenaamde resorts en wat restaurants. Er heerst geen fijne sfeer. De lokale bevolking hebben kleine huisjes op het strand staan en groeten aardig als ik langs loop. Als ik het door het dorp ben gelopen kom ik een soort primitieve garage tegen. Een jongen met een verbrand gezicht, waarin ik de ogen amper kan waarnemen, groet me. Het ziet er vreselijk uit. Waarschijnlijk is er iets in zijn gezicht ontploft. Verderop kom ik wat koeien, geiten, banane bomen en rijstplantages tegen.
Het wordt tijd op terug te gaan. Ik begin het aardig warm te krijgen en voel mijn kuiten. Mijn conditie is behoorlijk minder geworden de laaste maanden. Op karakter haal ik de finish bij het Novotel om daar even bij te komen op een strandstoel. Als het donker worden gaan we met zijn viertjes douchen. Die avond hebben de kinderen een gezamelijk diner van de kids club. Wij zitten met Frits en Willemien aan tafel en maken beter met hun kennis. Na tien uur gaan we terug naar onze kamers om een tukkie te doen.
 |
| Van Lombok Kuta |
Dinsdag 15 Juli. Om 7uur wordt ik als eerste wakker en ga de blog bijwerken. Om 9.00uur zitten we aan de ontbijt tafel naast Willemien en Frits. Als we verzadigd zijn gaat Anja de blog bijwerken. Ik bel Perama om het transport naar Bali voor morgen te bevestigen. Volgens de Mataran representative hebben we een ticket voor de public boat van Lembar naar Padangbai. Papa en Mama hebben deze boot tijdens hun reis naar Lombok gebruikt en hadden er erg slechte ervaringen mee. Vies, maar 1 toilet, geen eten/drinken aan boord en gedonder met de koffers. De man verteld dat de Perama boot normaal om 10.00 vanuit Senggigi vertrekt. De boot is echter sinds gisteren voor motor reparatie en het is nog even de vraag of er morgen wordt gevaren. Hij belooft om vanavond terug te bellen. Ik loop direct naar het business centre om te vragen welke vluchten er morgen vanaf Mataram gaan. Ze gaan het uitzoeken en komen hier vanmiddag op terug.
Om 12.30 worden we door Indra met de Taxi opgehaald. We gaan naar Laut Surga wat ten oosten van Kuta ligt. De kinderen blijven in het hotel om met Brechtje en Rinske te spelen. Het is wel een uur rijden naar een klein dorpje waar we Mr. Mustajab (0818369501) oppikken. Hij vertegenwoordigt enkele families die wel wat land willen verkopen. Elke keer als Anja ergens een mooi plekkie aan zee tegenkomen vragen we ons af wat een stukje grond kost. We zijn benieuwd hoe het er hier uit ziet. De man is free-lance dive instructor (www.bagusdivers.com). Op een bepaald moment rijden we over een smalle en erg slechte weg in the middle of nowhere. De onderkant raakt regelmatig met een klap het wegdek en de auto schudt alle kanten op. Anja vindt het niet leuk meer. Nog even doorzetten en dan komen we aan bij het eco resort Heaven on the Planet (www.heavenontheplanet.co.nz).
 |
| Van Lombok Kuta |
Het uitzicht is prachtig. We zien mooie witte stranden en een strak blauwe zee met mooie golven, waar surfers hun kunsten vertonen. We staan ongeveer 50 a 100m boven zee niveau en kijken vanaf de heuvel over een groot deel van het eiland. De vulkanen zien helaas in wolken gehuld. We praten met wat (oudere) surf hippies uit Australie en New Zealand. Ze komen hier speciaal voor het surfen en het bevalt ze hier erg goed. Ze betalen 6 Au$ per nacht. We zijn helaas te laat voor de lunch, dus eten Anja en ik een meegebracht broodje van het ontbijt buffet. Een gewoonte van de Slumpen voor bij de koffie, die ons nu goed van pas komt. We kletsen met Kerry Black die eigenaar van het resort is. Hij heeft ongeveer 17hectare grond met verschillende accomodaties. Hij is hier al 7 jaren. Het verkrijgen van water en electriciteit zijn z’n grootste uitdagingen. Zijn zonnepanelen zijn inmiddels gejat.
Hij heeft het eigendom van de grond inmiddels in een MPT ondergebracht en gebruikt zijn grond/accommodatie als asset om te voldoen aan de eis om minimaal 100KU$ kapitaal in te brengen. We krijgen zijn kaartje, waaruit blijkt dat hij Dr. is en Managing Director van ASR Limited Marine Consulting and Research (+6478250380). Hij gaat regelmatig terug naar Raglan in New Zealand. Ajab heeft een (bij)rol gespeeld in het verkrijgen van de grond. Vanaf nu tot en met November waait het lekker wat perspectieven biedt voor kite surfing. Tot dusver hebben alleen de surfers deze hot spot ontdekt.
Ajab zit behoorlijk op de praat stoel en is erg eager om de grond voor een zogenaamd prikkie te verkopen. Hij noemt bedragen van 3Mrp per are. Hij wil ook wel parels via ons exporteren. De parels worden hier in 7 maanden gekweekt en kosten ongeveer 250Krp per gram. Een parel weegt ongeveer 3 gram. We geloven het allemaal wel en geven aan dat we terug naar het Novotel moeten om op tijd bij onze kinderen te zijn. We geven aan dat we terugkomen als we meer interesse en tijd hebben.
 |
| Van Lombok Kuta |
Om 5uur zijn we terug. De kinderen zijn met paard en wagen op stap geweest. Ze hebben leuk gespeeld. In het business centre hoor ik dat we tickets kunnen krijgen. Een Franse dame hoort dit en geeft aan dat ze haar ticket wel tegen gereduceerd tarief wil overdragen omdat ze rechtstreeks van Mataram naar Singapore wil vliegen. Ze werkt bij AirFrance/KLM. Op het ticket staat echter dat het niet is over te dragen. De staff checkt nog even en zegt dat het niet gaat lukken. Dit betekent dat de francaise slechts 25% van de waarde van het ticket terug krijgt. Ik boek 4 plaatsen voor de Merpati MZ6609 vlucht van 12.50uur. Om 6uur ben ik nog niet teruggebelt door Perama, dus besluit ik zelf maar even te bellen. De representative geeft aan dat hun boot nog niet klaar is. Ik geef aan dat we niet met de public boat willen en dat we het risico niet willen lopen dat we niet met hun boot kunnen varen. Ik cancel de tickets en kan morgen een refund via het office in Bali Kuta krijgen. Dat klinkt goed. Indra gaat ons om morgen 10.30u naar de airport rijden.
No comments:
Post a Comment