 |
| Van Mui Ne |
Nadat we de koffers hebben ingepakt, gaan we met z’n allen onze laatste strandwandeling in Mui Ne maken. Na 100 meter wil Bas terug, omdat hij zich niet goed voelt. Anja gaat met hem terug om op de strandstoelen te gaan liggen. Tessa en ik lopen verder. We zien 2 kiters met 12m2 kites die lekker over de golven surfen. Na een half uurtje gaan we een shake drinken bij Coco Beach. Het uitzicht is er mooi en het strand is erg breed en wit. We moeten terug want de bus vertrekt om 13.30uur.
 |
| Van Mui Ne |
Terug in het Paradijs checken we uit en zetten onze koffers bij Nja in huis. We lunchen bij Lam Thong. We halen onze koffers op en gaat aan de overkant bij het Open Tour Bus ticket office staan. De bus komt precies op tijd. Het is een nette, roze bus. Nadat we nog 2 keer gestopt zijn om andere op te pikken, beginnen we met onze reis naar Ho Chi Minh.
 |
| Van Mui Ne |
We komen om 19.00uur aan in de D Pham Ngu Lao straat temidden van het populaire backbacker gebied Pham Ngu Lao. Tes en ik gaan even op onderzoek hoe we naar de D Bui Vien straat kunnen lopen. Dan rijden we met onze bagage door de drukke straatjes naar An An 1 Hotel. Bas zit er behoorlijk door heen en Anja helpt hem met zijn koffer. Gelukkig we zijn er. Het inchecken gaat vlekkeloos en voordat we het weten stappen we uit op de 10e etage. We hebben kamer 102. De kamer is ruim en netjes. We kunnen over de hele stad uitkijken, die in het duister wordt verlicht door ontelbare verlichting en neon reclame. Bas en Tes vinden het prachtig.
 |
| Van Ho Chi Minh |
We hebben behoorlijk trek en kiezen voor snel en makkelijk: een pizza bij de Italiaan Cappucino nog geen 100m van An An. Ze smaken erg goed. Omdat Bas nog steeds niet ok is gaan we direct terug naar onze kamer. We kijken nog even naar de TV, geven Bas een Paracetamol en gaan dan slapen.
Dinsdag, 7 augustus. Bas voelt zich nog steeds niet goed. Hij heeft nog steeds koorts. We beginnen rustig aan. De kinderen kijken naar een cartoon. Omdat An An geen restaurant heeft, gaan we ontbijten bij Eden Cafe/Restaurant. Er stapt regelmatig een straatventer binnen die wat boeken of iets dergelijks probeert te verkopen. Naast ons zit een jongen koffie te drinken. Als ik vraag wat voor LP Vietnam versie heeft, verteld hij dat hij voor 4U$ een copy versie heeft gekocht. De bladzijden zijn een voor een gekopieerd. Anja koopt Paracetamol en geeft een pilletje aan Bas, die er bijna in stikt omdat de pil zo groot is. Arme vriend.
We slenteren door wat straatjes in District 1. Anja koopt het boek The Alchemist van Paulo Coehlo en een paar slippers voor Bas en haarzelf. We bekijken de schilderijen in verschillende art shops. Er zitten mooie nagemaakte versies tussen van meesters als Van Gogh, Picasso, Dali, Da Vinci. We bestellen een cafe latte in het net geopende Diana Cafe. De man vraagt of we de hot of ice versie willen hebben. We bestellen hot, maar krijgen ice. Hij gaat alsnog hot maken, maar deze blijkt lauw te zijn. Kennelijk zitten ze nog in de opstart fase. We gaan daarom maar lunchen in het mooie Stella restaurant waar we 2 heerlijke lattes krijgen. Ze zijn versiert met leuke teksten en figuurtjes op de roomwitte schuimkraag.
 |
| Van Ho Chi Minh |
We nemen de taxi naar het War Remnants Museum. Maar goed dat we de plattegrond bij ons hadden, zodat we de taxi chauffeur zelf naar de plaats van bestemming konden loodsen. In het museum worden ons de verschrikkingen van de oorlog tussen Noord en Zuid Vietnam in de periode van 1964 t/m 1973 duidelijk gemaakt. Er zijn in totaal 3 miljoen Vietnamezen omgekomen, waarvan 2/3 deel burgers. De VS hebben meer dan 800 duizend manschappen gestuurd om het Noorden te helpen tegen het communistische Zuiden en sympatizerende guerillia’s zoals de Vietcong. Nog maar kort geleden, in 1987, is Vietnam een markt economie geworden. Er staan allerlei legervoertuigen en -wapens tentoon gesteld. Het ergste zijn de foto’s van de mensen die zijn gedood of verminkt. Ook de gevolgen van de chemische wapens, zoals Napalm en Agent Orange zijn te zien, waar je niet met droge ogen naar kunt kijken.
 |
| Van Ho Chi Minh |
Tessa kan er slecht tegen en wil het liefste zo snel mogelijk weg. De Tiger Cage gevangenis cellen (2x3m voor 6-14mensen), de gruwelijke martelpraktijken en de Giotine die tot 1960 dienst heeft gedaan, hebben onvoorstelbaar leed veroorzaakt. De protest en solidariteit demonstraties in de verschillende landen, waaronder Nederland in 1970, worden in de laatste ruimte getoond. Als we het museum uitlopen, vragen we ons af wat de oorlog nu heeft opgeleverd en wat er was gebeurt als de oorlog niet was uitgebroken. We zien de huidige overeenkomsten met oorlogen in landen als Irak waar ook de grootse economische en militaire macht, de VS, zich als een soort super politie manifisteert. Gaat het echt om wereld stabiliteit en veiligheid of spelen er hele andere belangen? Een ding staat volgens Tes en Bas vast: “oorlog is stom en mag niet!”.
 |
| Van Ho Chi Minh |
Om de nare gedachten wat kwijt te raken gaan we naar de Cineplex Cinema waar we de film
Ocean 13 bekijken. Het verhaal is wat ingewikkeld, zeker als je het vele gepraat vanuit het Engels moet vertalen, maar de clue is zeker de moeite van het zitten waard. We springen vervolgens weer in de taxi en laten ons afzetten bij de Saigon River, waar we toevallig tegen een grote cruise boot aanlopen. We gaan mee en eten een hapje aan boord als we over de rivier varen. Er zijn verschillende shows op de 3 verdiepingen te zien. Het is alweer laat als we aankomen. We worden bij An An afgezet door de taxi. Even douchen en slapen maar weer.
 |
| Van Ho Chi Minh |
No comments:
Post a Comment