Ik wordt wakker en voel de ventilator blazen. De deken, een soort grote badhandoek, begint te wapperen als de ventilator naar het bed draait. Bas ligt tegen me aan. Hij ligt er lief en vredig bij. Ik begin alvast onze tassen in de pakken. In kamer 155 zijn Tessa en Anja ook wakker geworden. Ze gaan naar het zwembad. Ik bereid de taakjes van Bas voor. Als Bas wakker is gaat hij met Tessa zwemmen. Daarna gaan we naar het restaurant en eten we scrambled eggs met een fruitshake als ontbijt. We praten over de mogelijkheid om met z’n viertjes te gaan duiken. Ik vraag aan Johnny of we met de kinderen duiken. Hij belt direct de duikschool. Volgens de PADI richtlijnen mag Tessa de Bubblemaker course doen met een maximale diepte van 6m en Bas de Open Water Div ing Course Junior met een maximale diepte van 12m. Hij krijgt dan het PADI certificaat. Anja en ik kunnen ook de Open Water Diving course doen, maar mogen iets dieper tot 18m. Er is op dit moment geen nederlandse instructeur, maar de boeken en de video zijn wel in het nederlands.
We gaan aan de slag met de taakjes. Anja en Tes gaan bij het zwembad zitten en Bas en ik zoeken de koelte van bungalow 104 op, waarnaar we inmiddels zijn verhuisd. Alle spelling stof hebben we bijna behandeld. De opdrachten gaan erg goed. Het toepassen van het geleerde met een dictee is voor Bas nog wel een (grote) uitdaging. Als we klaar zijn eten we elk een pannekoek met banaan, chocolade of ananas bij een kraampje waar een zwangere vrouw ons bediend. De kinderen kijken vol aandacht hoe ze een en ander bereidt. Ze smaken zo lekker dat we elk nog een bestellen. Johnny verteld ons waar zich de Phi Phi Scuba diving center bevindt en dat we ons bij juffrouw Gop kunnen melden voor een verdere uitleg. Hij laat ons ook nog wat onderwateropnames op z’n notebook zien. We zien haaien (leopard en black tip) van wel 3 meter, grote zeeschildpadden en enorme rays van 10m! De moed zakt de kinderen in de schoenen als ze horen dat haaien wel eens de gewoonte hebben om zichzelf in een duikmasker te bekijken.
 |
| Van Ko Phi Phi |
De kinderen zijn door Menno en Nieke gevraagd om mee te gaan met een longboot om te gaan snorkelen. Anja en ik twijfelen. We besluiten toestemming te geven mits ze zich aan een aantal zaken houden, zodat ze veilig zijn en zich niet verder kunnen verbranden. We maken ook afspraken met Menno en Nieke. Ze zijn dolblij. Als ze weg zijn, lopen Anja en ik naar het Diving Centre. We worden bijgepraat over de lessen. In het kort: 1e dag boek lezen en video bekijken, 2e dag oefenen op het strand met uitrusting dan theorie, 3e en 4e dag elk 2 duiken op verschillende spots en theorie. We gaan dan met een boot met zonne- en schaduw dek en afgesloten ruimte inclusief eten en drinken. Tussen de duiken door, kunnen we gedurende 2uren chillen op een strandje zoals Maya Beach. Het lastige is dat Tessa niet met ons kan doen, vanwege een andere course en andere diepte. Het was nou net de bedoeling om het gezamenlijk te doen. We spreken af dat ze gaan nadenken over een oplossing en dat we om 20uur terugkomen wat we gaan doen en eventueel dan de video gaan bekijken. We krijgen alvast het nederlandse PADI GoDive boek mee.
We lopen terug, drinken koffie in het restaurant en wachten op het bootje met Bas en Tes. Na een kwartiertje zien we de boot. Bas zit voor op de punt met aan weerzijden een been. Tessa zit er achter. Als ze aan land zijn, gaan we met z’n alleen wat drinken en horen de stoere verhalen aan. Alles is gelukkig goed gegaan (was best wel een beetje spannend voor ons als ouders). De kinderen gaan douchen en wij bestellen alvast wat te eten. We gaan niet uitgebreid eten, want we moeten al snel weer naar de Diving Centre. We ontmoeten alle instructeurs en de kinderen mogen het vest en duikbril passen. Prima. Ze geven aan hoe ze het willen doen en de kinderen zien het wel zitten, helemaal als ze horen dat de Leopard shark geen tanden heeft. Er gaan 2 instructeurs en 1 assistant mee. Als het niet gaat, dan kunnen we stoppen en betalen we alleen het deel wat we hebben gedaan. We moeten de PADI formulieren invullen, waaronder de health checklist. We hebben een aantal zaken die moeten worden gechecked met een dokter.
 |
| Van Ko Phi Phi |
De dokter wordt gebeld en ik bespreek met hem de volgende zaken: chronische darmziekte Anja en bijbehorend medicijn gebruik, problemen die ik wel eens heb met m’n voorhoofdsholte, Bas’s ADHD en Lariam gebruik ter bescherming tegen malaria. De belangrijkste conclusie is dat hij (en zijn professor) niet een voorstander is om jongeren beneden de 16jaar te laten duiken. Hij geeft ook aan dat Lariam niet helpt in Zuid Oost Azie omdat de muggen resistent zijn tegen het medicijn! Anja en ik willen geen risico’s nemen met de kinderen en geven aan dat we het duiken willen uistellen en dat we met de kinderen willen overleggen wat we gaan doen. Ze waren namelijk net voorbeid om te gaan duiken met perslucht, wat nu waarschijnlijk niet of beperkt willen gaan doen. Morgen is er weer een dag en dan zullen we wel zien.
Als we terug komen gaan we nog met Menno en Nieke wat drinken en naar een vuurshow kijken. Daarna gaan we met z’n allen naar onze villa waar Bas en Tessa in bed duiken (en er –tig keer weer uitkomen). Het is alweer 22.30uur! Wij gaan op het terras zitten en kletsen gezellig tot 2uur door. Menno heeft z’n eigen IT bedrijfje en Nieke is kapster. Ze zijn 3 jaar getrouwd en wonen in Lelystad. We wisselen een hoop reiservaringen uit. Zo nu en dan worden we opgeschrikt door een kakkerlak of een salamander, waarna iedereen met opgetrokken benen op zijn stoel gaat zitten. Het regent gestaag door.
No comments:
Post a Comment