Na een vlucht van meer dan elf uren komen we vroeg aan op de International Airport van Hong Kong (IAHK). We zijn behoorlijk gebroken, want bijna rechtop slapen valt niet mee. De kinderen zijn nog het meest fit. We gaan met de trein naar de andere kant van het vliegveld waar we de Turbojet balie opzoeken. We zijn nog wat te vroeg. We kunnen gratis gebruiken maken van het WiFi netwerk. We reageren kort op een mailtje van Jannie en posten de laatste blog tekst. De on-line turbojet bestelling is goed gegaan en we krijgen onze vier tickets naar Macua. We lopen naar de transfer E1 en gate 10, waar we nog wat winketjes bekijken. We checken de prijs van een PSP en Canon fotocamera’s. De PS3 is een stuk goedkoper dan in Nederland. Bij de gate worden we met de bus naar de pier gebracht. Het weer is grauw en het uitzicht is slecht/mistig.
Als we uit de bus stappen voelen we de warme en vochtige lucht. We lopen naar het mooie schip waar meer dan honderd personen op kunnen. We zijn slechts met 6 passagiers en minimaal 10 bemanningsleden. Dat kan vast niet uit. De motoren worden direct gestart en we zweven met de catamaran over de golven. Al snel worden we hondsberoerd en vullen de kotszakken met gemak. Wat voelen we ons ellendig. Bas moet zelfs huilen omdat het zo’n pijn doet. Het arme kereltje! Na een klein uurtje zijn we bij de ferry in Macau. We strompelen van boord en ik ga tijdens het lopen nog een paar keer over m’n nek. Buiten staat de shuttle van het hotel al op ons te wachten. De chauffeur rijdt als een motorische gestoorde debiel, waardoor ik weer diep in de kotszak moet kijken en me steeds beroerder begin te voelen. Dit wordt voor mij een zwarte bladzijde in de blog!
 |
| Van Bondi Beach |
Na 20minuten worden we afgezet bij het Grandview Hotel Macau. Het ziet er luxe uit en Anja regelt het inchecken. We z.s.m. naar de hotel kamer. Ik ga direct op het toilet zitten met een prullemand voor m’n benen. Het loopt mij de spuigaten uit. Als ik plat ga, gaat Anja met de kids naar het zwembad en daarna de stad in. Aan het begin van de avond gaan we gezamenlijk de stad in om te eten. Het is grappig om te zien dat alles in het portugees staat aangegeven. Het restaurant heeft ook vele portugeese gerechten op de menu kaart staan. We bestellen enkele gerechten zoals gegrilde vis en kip piri piri die erg lekker smaken. We bestellen onbekende toetjes, die zo lekker smaken dat we nog een bestellen. De vrouw van de bediening moet erom lachen. Dan lopen we terug en zien we de opvallende reclame van ons Casino hotel. We willen nog het casino binnen gaan. Helaas is het hier wettelijk verboden om personen onder 18jaar toe te laten. We gaan dus maar naar de hotel kamer, waar we nog even TV kijken en gaan slapen in de smalle bedden met de airco aan.
 |
| Van Bondi Beach |
No comments:
Post a Comment