Bondi Beach/Toronga Zoo

Zondag, 3 juni. Onze laatste dag in de Blue Mountains. We pakken onze koffers in en gaan ontbijten. We willen naar Bondi Beach en we gaan bellen voor een overnachting. We bellen 2 bed&breakfast nummers. De eerste neemt op en verteld ons dat ze een jaar geleden gestopt zijn met hun B&B. De tweede heeft een antwoordapparaat aan staan met een doorverwijsnummer, waar we geen verbinding mee kunnen krijgen. We reserveren dan maar weer een YHA in Bondi Beach wat we via de receptie van de hostel kunnen regelen en betalen. Daarna gaan lopen we met onze tassen richting station. Het is een aardige klim. Ik trek ook de tas van Tessa omhoog. Als we boven zijn halen we koffie en lopen naar de ticket office. Binnen 5 minuten zitten we in de trein en vullen bijna een complete wagon met al onze bagage. Na bijna 2 uren met de trein moeten we overstappen in een bus omdat ze bezig zijn met spoorwerkzaamheden. De chauffeur doet grappig met Tessa.

Als we op het centraal station in Syndey aankomen, kopen we een gecombineerde weekpas voor de bus, trein en ferry. We kunnen nu gedurende een week van alle vervoer gebruik maken. We hoeven alleen een extra fee te betalen als we donderdag met de trein naar het vliegtuig willen. Lekker gemakkelijk en relatief goedkoop. We springen in de trein naar Bondi Junction. Daar aangekomen gaan we met buslijn 380 naar Bondi Beach en worden praktisch voor de deur afgezet. Het hostel art deco gebouw ziet er van buiten leuk uit. We worden ontvangen door een aardige gozer bij de receptie. Hij leert de kinderen gelijk wat gekke geluiden. Hij verteld dat er in deze periode walvissen nabij de beach zijn en dat we die misschien vanaf het dakterras kunnen zien. Er is geen familiekamer en we worden in een klein kamertje met 2 stapelbedden in het souterrain gestopt. Wellicht zijn er later afzeggingen en krijgen we alsnog een family room.

We lopen door de Hostel. Het ziet er lang niet zo netjes uit als in Katoomba en de voorzieningen zijn veel minder. Het uitzicht vanaf het dakterras is echter prachtig. We zien helaas geen walvissen. Het is inmiddels 3uur geweest. We wandelen richting het strand. Onderweg gaan de kinderen spelen in de speeltuin, als wij een australische dame tegenkomen die 30jaar geleden uit Nederland is geemigreerd. Het is een vrolijke, spontane vijftiger die inmiddels 2 keer is getrouwd. Ze gaat nu met een Quantas piloot, waardoor ze voor 250Euro Business Class naar Nederland kan vliegen, wat ze onlangs heeft gedaan. Ze heeft 2 kinderen van 13 en 15jaar. We keuvelen wat en ze verteld ons waar we wat visitor info kunnen krijgen. We lopen via een paadje langs de kust naar het strand. Het is er behoorlijk druk en het stikt er van de surfers die hun kunsten op de mooie en hoge golven vertonen. Het is hier vooral zien en gezien worden.

Van Bondi Beach

We eten burrito´s bij een mexicaans tentje. We zien veel jongeren die zich uitleven in de vele bars en cafes. Het is inmiddels donker en we zien boven de oceaan donkere wolken met daarboven onweersflitsen. Tessa krijgt opeens haast om terug te gaan. Bij de receptie vragen we of we nog een familiekamer kunnen krijgen. Volgens de computer lijkt er een kamer beschikbaar. Voor de zekerheid wordt er in de kamer gekeken. Hij is nog bezet. Er blijft niets over dan de kleine bunker. In de movie room komen we een nederlandse leraar van de montesori school uit breda tegen. Hij is overspannen geweest en is inmiddels een aantal maanden aan het reizen. Er was geen beleid en programma op school en het management is 5 keer gewijzigd in de afgelopen 5 jaar. Hij was er helemaal klaar mee. Hij is eerst een aantal maanden in New Zealand geweest en heeft vandaag zijn auto in Australie verkocht.

Hij vindt Australie minder leuk dan NZ en een stuk duurder. Onze ervaringen, en de ervaringen van velen die we onderweg tegen kamen, liggen op dezelfde lijn. Hij wil nu naar Balie in Indonesie, zodat hij daar goedkoper en langer kan blijven. Hij is ook al naar Thailand geweest, wat erg toeristisch was. Zelfs het kleine eilandje Ko Tao is nu vol gebouwd en erg toeristisch. Dat was dik 15 jaar geleden wel anders toen Anja en ik er geweest zijn. Het was toen puur met enkel een paar hutjes langs een maagdelijk wit strand met hier en daar een backpacker. Zonde! We zijn benieuwd wat we in Krabi gaan tegenkomen. Na zijn reis wil hij waarschijnlijk als leraar in Auckland aan de slag.

We kletsen nog wat en gaan dan nog eventjes aan het internet hangen. We hebben gisteren (pas) ontdekt dat mensen mails en verzoeken om toegang tot de spaces naar Bas en Tessa hebben verstuurd. Erg leuk! We accepteren de verzoeken en sturen nog snel even een reactie. Hopelijk kunnen de kinderen, de klassen en Marja nu kijken op de space of blog. We moeten nog wel het reisverslag bij gaan werken.

Maandag, 4 juni. We worden in het kleine kamertje wakker. Je kan je kont er amper keren. We gaan in de gemeenschappelijke ruimte douchen. Voor het ontbijt halen we bij de receptie een netje met servies en bestek. We moeten borg betalen, want er wordt nog weleens permanent geleend. We hebben alleen wat yoghurt en muesli. We maken een kopje thee. We bespreken waar we vandaag naar toe gaan. Anja heeft een suggestie voor een B&B aan de noordkant van de harbour bridge. We gaan hier ook nog even kijken naar de vrijgekomen familiekamer. Die ziet er stukken beter uit en het bespaart ons het gesleep van onze bagage. De kinderen zijn ondertussen bezig met hun taakjes. Om half 12 zijn we klaar en gaan de coastal walk van Bondi naar Coogee lopen.

We komen langs mooie strandjes met behoorlijke golven waar druk wordt gesurfd. Bronte beach is wat intiemer dan Bondi beach. Bas en Tessa gaan even zwemmen in de Bronte rock pool. Na Bronte wordt de kust wat minder mooi en opeens staan we temidden van allemaal graven op een kerkhof waar we abrupt met de dood worden geconfronteerd. We praten er even over en ik stelde de kinderen de vraag uit Stephen Covey’s boek wat zij zouden willen dat mensen over hun zouden denken als zij hier zouden liggen. Met dat antwoord op en realisatie van die vraag zou je vervolgens doelgericht kunnen leven (begin with the end in mind). We realiseren ons dat we een keer afscheid moeten nemen van onze ouders en worden bij die gedachte verdrieting en hopen dat dit nog lang gaat duren.

Van Bondi Beach

Als we bij Coogee beach aankomen hebben we er al een aantal uren opzitten. Tijd voor een versnappering. We gaan zitten op het terras van een italiaans restaurant en doen ons tegoed aan een ceasar salade en broodjes belegd met kip en vlees. De zon verdwijnt langzaam achter de rotsen. We gaan met de bus 353 terug naar Bondi Junction, waar we winkeltjes gaan bekijken. We kopen nieuwe slippers en boodschappen. We zien ook lieve puppies te koop, wat Bas en Tessa natuurlijk heel graag willen. Dan gaan we lekker naar de bioscoop om the pirates of the Carribean World’s End te bekijken. We beleven spannende avonturen met Jack Sparrow. De kids vinden het prachtig. Tijdens de film stuurt Anneke een sms met het nieuws dat ze zeker naar Hong Kong komen om ons te ontmoeten. Cool! Het is al 22.30uur als de film is afgelopen. We gaan met bus 380 naar Bondi beach, waar we snel onze bedden in duiken (en ik de blog nog bijwerk). Morgenvroeg maar even rustig aan. Good night!

Dinsdag 5 juni. We worden pas om 7.45uur wakker en laten de kinderen nog even liggen. Vandaag wordt ons laatste dag bij Bondi Beach. Bas heeft alle reken taakjes voor dit jaar af. We kunnen ons nu concentreren op taal, spelling en lezen. Om 11.30uur gaan we op weg naar Toronga Zoo. We nemen de 380 bus naar Circular Quay, waar we een broodje eten. Dan gaan we met de ferry vanaf wharf 2 naar de Zoo. Het laatste stukje gaat nog met de bus, waar ook een nederlands stel met jonge kinderen zit. We lopen de zoo in en halen een kaart op. Een aardige, oudere man verteld ons wat er te beleven valt. De zoo is grofweg in 3 continenten op gedeeld: Australia, Asia en Africa.

We beginnen met Australia waar we tussen de kangeroes en de struisvogels kunnen lopen. Tessa ziet het niet zitten met die grote struisvogel, omdat die wel erg dichtbij komt. Uiteindelijk gaat ze toch, welliswaar aan de hand van Anja, mee. Ze vinden de kleine kangeroes erg schatig. Er zit zelfs een baby in een buidel, waarvan we alleen de pootjes kunnen zien. Daarna zien we koala beertjes. De koala beer stond hoog op de wensenlijst van Bas en Tessa, die nu in vervulling gaat. Volgens Tessa zou de koala beer blauwe, ovale keutels produceren. De vorm klopt wel, maar de blauw kleur konden we moeilijk vasstellen. Het dier is zo lui en traag vanwege de eucalyptisch bladeren die ze opeten. Deze bladeren zijn erg moeilijk te verteren, waardoor 20uur per dag een hoop energie gaat zitten in de spijsvertering van het beertje.

Van Sydney

Om 2.15 begint de seal show. Het is een kleine show en we zitten op nog geen 2m van de 3 verschillende zeehonden. Ze vertonen bijzondere kunsten, waaronder het maken van hoge sprongen uit het water. De rest van de middag zien we ongelofelijk veel dieren, waaronder hele speciale zoals reptielen en het vogelbekdier. We hebben zelfs prachtige hagedissen/draken en kameleons gezien. Om 3uur gaan we naar de vogelshow. Niet normaal hoe mooi en getraind de uilen en arends zijn. Ze vliegen rakelings (cm’s) over ons en het publiek heen. Om vijf uur sluitt de zoo, waardoor we niet alles hebben kunnen zien. Ik realiseer me nu pas dat we helaas de spinnen niet hebben kunnen zien.

Vanwege een technische storing vervalt de ferry van 5uur. Om 6uur rijden we met de 380 bus naar Bondi beach, waar we op verzoek van Bas en Tes de McD bezoeken. Door bus 381 worden we voor de deur van de hostel afgezet. Vanavond gaan we vroeg naar bed. Het wordt veel en lang reizen deze week om uiteindelijk 2 weken in Thailand te kunnen bijkomen.