Harura falls, Waitangi & On the Edge!

Donderdag, 26 April. We staan wat later op. Het weer blijkt, tegen de verwachting in, erg zonnig en warm te zijn. We gaan aan de studie. Tessa leert aan een picknick tafel en Bas zit in de camper. Bas boekt veel vooruit gaan. Na een kleine aanloop kan hij zich goed concentreren. Na de lunch lopen we naar de Haruru waterval. Daarna gaan we naar het dorpje. We kopen 1uur internet access om de blog bij te werken en de email te checken. Ik begin met de voorbereidingen voor onze trip naar Borneo. Het plannen hiervan is een behoorlijke puzzel. Nog even inkopen doen en dan zelf koken: kip sticks met bloemkool en wegdes. Inmiddels ligt iedereen te slapen als ik nog aan onze Borneo trip sleutel. Als de contouren duidelijk worden ga ik ook lekker snurken.

Van Haruru & Wait...

Vrijdag, 27 April. We staan om 7u op want we gaan vandaag met de on the edge catamaran varen. Ik ga eerst nog even een stukje lopen. Ik heb de Waitangi track ondekt die langs de rivier naar een mangrove bos leidt. Helaas is deze track afgezet, vanwege de recente overstromingen. Ik besluit toch de track te volgen. Als snel begrijp ik waarom het pad is afgesloten. Sommige delen van het pad zijn compleet weggespoeld. Via wat “kruip- en sluip door” lukt het toch om verder te rennen. Het pad gaat dwars door de bush-bush. Ik moest even denken aan enkele jeugd boeken over spannende avonturen. Ik kom een paar bomen tegen die vol met vogels, een soort aalscholvers, en hun nesten zit. Opeens kom ik uit in een mangrove bos, waardoor het pad via steigers en een brug verder gaat. Erg indrukwekkend. In verband met de tijd. We worden om 9.15 opgehaald door een busje. Twee duitsers gaan mee. Om 9.45 stapen we op de “on the edge”, volgens de folder de snelste zeilboot van New Zealand. Het schip is ongeveer 20m lang en 12m breed. Aan boord bevinden zich 2 bemanningsleden en 10 passagiers. We krijgen een briefing en moeten dan meehelpen om het zeil (250m2!) te hijsen. Dan gaan we zeilen. Het schipt zeilt als de brandweer. Het waait ongeveer 15 knopen en de snelheid van het schip is minimaal 10 knopen. Wat een ongeloofelijke ervaring!

Van On the edge!

Voor ons zien we enkele buien. De skipper vaart erom heen, maar kan niet voorkomen dat we toch een bui meemaken. Al gauw klaart de lucht en gaan we voor anker om van een lekkere BBQ, bestaande uit kip, rosbief, salades, etc te genieten. We gaan m.b.v. kayaks naar het strandje om wat rond te lopen en schelpen te verzamelen. Na een uur gaan we weer varen. De wind en de golven nemens iets toe waardoor het nog spectaculairder wordt. Op een bepaald moment zien we zelfs dolfijnen achter de boot aan zwemmen op nog geen meter afstand. De dag kan niet meer stuk, met name voor Bas en Tes. Ze gaan trouwens leuk om met een nederlands meisje van 26 jaar, die bezig is met een reis van 8 maanden. Er is ook een schot aan boord. Zijn vrouw en dochter zijn aan het paardrijden. Hij verteld dat de kust en stranden vergelijkbaar zijn met die in Schotland. Als ik zeg dat hij 24uur heeft gereisd om deze conclusie te trekken, moet hij erg lachten. De twee duitsers zijn auditors (accountants) die 3,5 week op vakantie zijn. Ze spreken goed engels en zijn erg aardig.

De skipper krijgt beet en Bas mag helpen om de vis van zo’n 40cm binnen te halen! Tessa, Bas en Anja mochten ook nog aan het roer staan. Anja voelde zich helemaal in haar element en zei: “Chiel ik wil ook een zeilboot”, zoals ze wel vaker zegt! Om 16uur gaan we weer aan wal!